Dag 3: San Francisco!

Vanmorgen ging de wekker al om 7.00 uur, omdat we met Autumn mee zouden rijden naar San Francisco. Autumn moest om 10.00 uur beginnen met werken op het vliegveld van SF, dus wij konden mooi een lift krijgen, erg handig! Al om 9 uur waren we bij de Golden Gate Bridge, waar Autumn ons afzette. We liepen vervolgens in een tunnel onder de GGB door, waarna we uitkwamen bij het voetgangerspad dat over de brug loopt. We hadden echt geluk, want het was een prachtige dag met een strakblauwe lucht en geen mist! Zoals velen van jullie weten hangt er meestal een (erge) mist in de en rond SF, maar vandaag was er geen fog te bekennen! Voordat we de brug opliepen hebben we eerst natuurlijk tientallen foto’s gemaakt van de brug en het uitzicht. Nadat we een stukje over de brug hadden gelopen liepen we via een pad naar beneden, want we wilden graag langs het strand richting de stad lopen. We liepen door prachtige stukken natuur, je zou echt niet zeggen dat je vlakbij zo’n grote stad was, het leek net de middle of nowhere! Onderweg naar het strand kwamen we nog een leuke picnickplaats tegen, waar we even onze gezonde mueslireep hebben opgegeten. Sophie moest ook ontzettend nodig naar de wc zoals gewoonlijk, dus die heeft even gebruik gemaakt van een van de grote bomen die daar stonden;) (she is gonna kill me when she reads this) Vanaf de picknickplaats hadden we een prachtig uitzicht op de Golden Gate Bridge! Misschien zullen een aantal van jullie zich afvragen waarom de brug de Golden Gate heet, en niet de Red Gate (de brug is immers rood en niet goud); dat is omdat er vroeger naar goud gezocht werd in California, en velen kwamen aan in de baai van San Francisco, vandaar dat ze de brug de 'gouden poort' noemden.

Goed, na een kleine wandeling kwamen we aan bij het strand. De natuur waar we doorheen liepen de het strand zijn beschermd, het is een Nationaal Park genaamd Crissy Field. Dat is wel te zien ook, nergens zie je afval liggen; de bezoekers letten extra goed op hun afval en het afval dat er ligt wordt opgeruimd door de stad zelf. Langs het strand loopt een pad waar je enorm veel wandelaars, fietsers en hardlopers ziet. Ook ontbreken niet de San Franciscaanse moeders, die met hun baby in kinderwagen een mooie wandeling maken langs het strand.

Na een lange(!) wandeling kwamen we aan bij de stad en namen we vervolgens de bus naar Fishermans’s Wharf. Fisherman’s Wharf is eigenlijk het meest toeristische gedeelte van SF. Het ligt direct aan de baai en heeft daardoor een prachtig uitzicht op het water en Marin County (waar Sophie gewoond heeft). Als eerste kwamen we langs de Ghirardelli shop, de originele winkel van Ghirardelli, het lekkerste chocolademerk ooit. Daarna liepen we over Fisherman’s Wharf, langs de talloze souvenirs winkeltjes en visrestaurants. Het was inmiddels al een uur of 3, dus we hadden aardig honger gekregen. We wilden eigenlijk gaan lunchen bij een leuke diner bij Pier 39, maar dat zou nog erg lang duren dus we besloten bij In ’n Out eten te gaan halen, een (erg goed) fastfood restaurant (MacDo is hier niks bij) . Eigenlijk wilden we deze vakantie no way aan de fastfood, maar vooruit. We bestelden allebei een lekkere hamburger en namen onze lunch mee naar een een steiger tussen de boten. Eigenlijk mogen niet-booteigenaren daar helemaal niet komen, maar we werden niet weggestuurd. Het waaide alleen wel ontzettend, wat resulteerde in een omgekeerd bakje friet met ketchup op mijn (Larissa’s) broek. Great. De lol was er gelijk vanaf, haha. Na het nuttigen van onze lekkere burger zijn we naar de Walgreens (drogist) gegaan, waar we een vlekkenverwijderaar voor on the road hebben gekocht. Deze vlekkenverwijderaar was ook onder andere zeer geschikt voor ketchup, en inderdaad, een uur later waren de vlekken totaal verdwenen, jeej! Goed, na ons bezoek aan de Walgreens zijn we verder gaan lopen over de Wharf, eindigend op Pier 39. In elke winkel zagen Sophie en ik allerlei leuke dingen die we wel wilden kopen, maar we besloten om pas na onze roadtrip, als er geld over is, onze slag te slaan in al die toeristische winkeltjes. Het enige wat Sophie heeft gekocht is een geplastificeerde poster van Marin County, en ik heb een fleecetrui gekocht, omdat ik maar een vest mee had, het vest dat ik aan had in het vliegtuig, dus die stinkt inmiddels behoorlijk.

Omdat Sophie en ik allebei nog graag wilden gaan shoppen bij Abercrombie en American Eagle en omdat we na onze roadtrip toch nog terug zouden komen bij Pier 39, zijn we al weggegaan van Pier 39 voordat we alles gezien hadden. We namen de Muni (tram) naar het centrum van SF en liepen vervolgens naar het enorme shopping center (ook wel mall genoemd). We vonden de American Eagle al vrij snel, wat een wonder is in deze mall met wel 10 verdiepingen en honderden winkels. Natuurlijk waren er weer allerlei aanbiedingen en kortingen aan de gang, dus Sophie en ik hebben flink onze slag geslagen! Sophie flipte helemaal toen ze deze winkels in kwam omdat het haar favoriete winkels allertijden zijn en ze hing hele (op z’n Amerikaans overdreven) verhalen op bij de verkoopsters dat ze zo excited was om eindelijk hier weer te kunnen shoppen. En toen ze het luchtje van de Abercrombie rook (ze spuiten een bepaalde parfum in de winkels), was haar geluk helemaal compleet. Ze heeft ook eindelijk (na een zoektocht van 7 jaar) de juiste parfum van A&F gevonden, en ook al is het een mannen parfum, ze heeft ‘m gewoon gekocht! Onnodig om te zeggen: We zijn erg goed geslaagd voor het shoppen. Sophie bij Abercrombie & Fitch en American Eagle Outfitters, en ik alleen bij American Eagle.

Hoewel Sophie en ik natuurlijk nog uuuuuren door hadden kunnen shoppen moesten we na een uur echt weg, omdat we hadden afgesproken met Casey en Julia, twee High School vriendinnen van Sophie. We zouden naar de Farmers Market (soort van braderie) gaan in het centrum van San Rafael, maar natuurlijk misten Sophie en ik onze bus naar de ferry. Niet onze schuld trouwens, want die bus was gewoon te vroeg! In Nederland moeten de bussen wachten als ze te vroeg zijn, maar hier rijden ze gewoon door, waardoor veel mensen dus hun bus missen, erg slecht geregeld! Maar goed, ook geen ramp, dan hadden we gewoon een uurtje korter op de Farmers Market. Terwijl we stonden te wachten op de bus lieten we per ongeluk een bus voorbij gaan die we ook hadden kunnen nemen, dus het werd later en later, maar uiteindelijk kwam dan weer een bus naar de ferry. Vanaf de ferry had je een enorm mooi uitzicht op de stad, maar natuurlijk waaide het super hard waardoor Sophie en ik zeiknat werden, haha. Want zo fanatiek als wij zijn wilden we natuurlijk buiten zitten en niet binnen.

Na een bootreis van ongeveer 30 minuten kwamen we aan bij San Anselmo, waar we werden opgehaald door Casey en Julia. Die drie meiden hadden elkaar jaaaren niet gezien, dus zodra ze elkaar zagen begonnen ze alledrie te rennen en vlogen ze elkaar in de armen. Zo leuk om te zien! Na de group hug gingen we de auto in en zette Julia een cd aan met liedjes van the good ol’ days. De meest foute liedjes schalden (is dat de verleden tijd van schallen?) door de auto, en het grappige is dat ik die liedjes OOK luisterde zoveel jaar geleden. Alle vier konden we dus keihard meebleren met de liedjes, zooo leuk! We spraken toen ook gelijk af dat we zaterdagavond een sleepover (logeerpartij) gaan hebben, en dat we dan allerlei chickflicks (The Lizzie McGuire Movie, What a Girl Wants) gaan kijken. Terwijl we door San Anselmo reden was het voor Sophie echt een trip down memory lane, want in San Anselmo heeft zij het grootste gedeelte van haar High School Year gewoond en ook haar High School (Drake) stond/staat in San Anselmo. De ‘oooh’s’ en ‘aaaah’s’ vlogen uit haar mond, haha. Aangekomen in het centrum van San Anselmo gingen we eten bij een leuke diner, Bubba’s Diner, een diner waar Sophie en haar vriendinnen natuurlijk al veel vaker gegeten hadden. We werden geholpen door een erg leuke waiter, wat natuurlijk de nodige hilariteit met zich mee bracht. De ene blunder na de andere blunder volgde, zoals een glas cola dat over de tafel ging en keihard ‘he is sooo cute’ roepen terwijl hij net aan komt lopen. Oh, oh, oh, wat voelden wij ons toch weer van die 17-jarige pubers zeg, heerlijk! Het was ook net alsof ik Casey en Julia al jaren kende, het was echt zo gezellig met z’n vieren!

Toen we klaar waren met eten en we over de stoep richting de auto liepen riep ik weer iets in de trant van ‘oh he was sooo cute’, en juist op dat moment stond hij op de stoep, net buiten de deur van de diner, te zwaaien met de zonnebril van Julia, die ze dus vergeten was. Oooh echt, kan de timing nog beter?! Haha! Eigenlijk wilden we nog terug gaan om met hem op de foto te gaan, maar we bedachten ons dat we deze avond al genoeg voor paal hadden gestaan. Nadat we allemaal weer waren bijgekomen van het lachen reden we naar het huis van Casey, waar we gezellig met haar ouders hebben zitten kletsen. Julia ging al vrij snel weer naar huis, omdat zij weer vroeg moest werken de volgende dag, maar Sophie en ik bleven nog even. Casey en haar moeder brachten ons rond een uur of 11 naar huis, en onderweg maakten we nog een stop bij Drake, de High School waar Sophie 7 jaar geleden een jaar lang op heeft gezeten. Er was enorm veel veranderd aan de school, dus het was wel een beetje lastig voor Sophie om alles te herkennen, maar het meeste was natuurlijk erg herkenbaar. Het leuke aan deze school is, is dat alle gangen in de buitenlucht zijn, dus we konden gewoon door de gangen lopen! Weer een trip down memory lane voor Sophie, en de oooh’s en aaah’s vlogen weer uit haar mond. We gaan hier zeker weten nog een keer met daglicht heen! Na de trip down memory lane werden we thuisgebracht door Casey en haar moeder en gingen we na nog wat rommelen naar bed.