Om 5 uur in de ochtend, toen we lekker lagen te knorren, werden we allebei wakker van geschreeuw. We wisten al wel hoelaat het was, want mensen moeten schreeuwen als er beren in de buurt zijn! Terwijl we doodstil in bed lagen te luisteren, hoorden we de beren steeds dichterbij komen. Dat kon je horen, omdat je kon horen als een beer met zijn poot de bear proof boxen open probeerden te maken. De geluiden kwamen steeds dichterbij, en op een gegeven moment lagen wij doodsbang in bed omdat er een beer, of meerdere, pal langs onze tent liepen en vervolgens onze box open probeerden te maken! ik riep naar Sophie 'Sophie, Sophie, we moeten schreeuwen om ze weg te jagen!!'. Sophie reageerde daar op met 'neeee, wees nou maar stil!'. Maar terwijl we dat naar elkaar riepen schrok de beer daar natuurlijk al van, en toen hij ontdekte dat hij onze box no way open kon krijgen liep hij verder naar de volgende tent. Nog een kwartier lang hebben we doodstil liggen luisteren, met om ons heen allemaal geroep van andere mensen, en toen vielen we weer in slaap.
Na een gebroken nacht stonden we om 10.00 uur op en gingen we ons douchen in het toiletgebouw. Gelukkig stond er geen wachtrij, wat gisteravond om 12 uur wel het geval was! Nadat we ons hadden aangekleed en onze spullen bij elkaar hadden gezocht zijn we ontbijt wezen halen bij de winkel op de camping en vervolgens zijn we naar de 'Lower Yosemite Falls' gegaan. Via een pad door het bos kwam je aan bij de waterval. We zijn over de stenen naar beneden geklommen en hebben zeker anderhalf uur op een steen in het water gezeten, met uitzicht op de prachtige waterval. Sophie was in eerste instantie wel enigszins teleurgesteld. Ze was jaren geleden al bij de Bridalveil Falls geweest, ook in Yosemite en deze waren veel groter. Omdat de Yosemite Falls de naam Yosemite dragen, had zij verwacht dat dit wel het hoogtepunt zou zijn. Na de eerste teleurstelling was het natuurlijk wel echt een prachtig uitzicht, zo met de voeten in het water genieten. 
Na de waterval hebben we ons door de shuttlebus terug laten rijden naar onze auto. Met onze auto zijn we vervolgens weer teruggereden naar Curry Village, waar we in de rij gingen staan voor het raften. We kregen een reddingsvest, peddel en een boot. De boot moesten we samen naar de rivier slepen, en zwaar dat hij was! Bij het strandje aangekomen lieten we onze boot in het water en sprongen we er in. De next 2 hours voeren we over de rivier tussen een prachtig landschap van enorme bergen en bossen door, schitterend! Af en toe maakten we een stop om te zwemmen of om even op een strandje te zitten.
Aan het eind kwamen we een local American, wonende in Yosemite, tegen in zijn kano die ons een drankje aanbood. Sophie koos voor een margarita, maar besefde later pas dat we er voor getekend hadden om geen drank in onze boot te hebben, oops! Uiteraard heeft ze het flesje pas naderhand open gemaakt. Deze zelfde Amerikaan, Dennis, bood ons een lift aan terug naar Curry Village. Dit aanbod sloegen wij niet af en in de auto bood hij zelfs aan om 's avonds met ons naar Glacier Point te rijden. Wij vertelden namelijk dat we dit graag wilden gaan doen, en hij wilde er ook nog graag een keer heen, maar hij vindt het niet leuk om er in zijn eentje heen te gaan. We besloten het zekere voor het onzekere te nemen en sloegen het aanbos met een smoesje af. De kans is klein dat hij iets van plan is, maar je weet het maar nooit! Het was een erg aardige man hoor, niet daarvan, maar hij zag er nogal verwilderd uit en wij zouden dan helemaal alleen met hem zijn, en dat vonden we niet zo'n prettig idee. Bovendien wilde wij gewoon met onze eigen auto met z'n tweetjes dit gaan doen, als je met iemand anders mee gaat ben je toch afhankelijk van die persoon, en daar houden wij niet van. Dennis gaf ons nog zijn e-mail en achternaam en toen hebben we afscheid van hem genomen.
In de auto hebben wij onze natte kleding uitgetrokken en droge kleren aangedaan. Vervolgens zijn we richting Tunnel View gereden, waar we een prachtig uitzicht hadden over de valley.
Vanaf Tunnel View zijn we doorgereden naar Glacier Point, een bergtop van 2220 meter boven zeespiegel hoog en 975 hoog vanaf de valley, die we via een enorm lange haarspeldbochtenweg bereikten. Overal wordt aangegeven dat je vanaf Glacier Point het mooiste uitzicht hebt over Yosemite, maar wij zijn het daar niet mee eens!
Na Glacier Point, waar we maar hooguit 5 minuten zijn geweest voor foto's, zijn we teruggereden naar een pad dat naar Sentinel Dome leidt. Vier jaar geleden is Larissa daar ook geweest en daar heeft ze toen Nancy uit North Carolina ontmoet. De zon ging echter al bijna onder, dus we moesten opschieten, want we wilden voor zonsondergang boven op de top staan! Larissa herinnerde zich een korter pad naar Sentinel Dome, en Dennis had ook aangegeven dat er een korter pad naar Sentinel Dome leidt (de langere route is 3,5 kilometer), en we hadden het geluk dat we die route vonden, anders waren we nooit voor zonsondergang op Sentinel Dome geweest! Het was alleen wel een enorme klim om op de top te komen, serieus, wat waren wij buiten adem zeg!! Eenmaal boven op de top van de berg werden we beloond door een enorm mooi uitzicht over Yosemite National Park. Bij Glacier Point kun je niet achter je kijken, maar op de top van Sentinel Dome kun je 360 graden om je heen kijken, schitterend gewoon!
Nadat we eerst wat foto's hadden gemaakt, gingen we lekker picknicken, op de ultieme picknickplek! (It really can't get any better than this)
We waren alleen niet erg slim geweest om Yosemite in te gaan zonder zaklamp en ook nu hadden we deze eigenlijk hard nodig, omdat het heel snel donker werd. Gelukkig konden we mee naar beneden lopen met drie Amerikaanse meisjes die we op de bergtop hadden ontmoet. Zo kwamen we toch weer veilig aan bij de auto.
We reden terug naar Curry Village en gingen slapen in onze tent; de laatste nacht tussen de beren!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten